เมื่อช่วงกลางปีที่แล้วทางศาลยุติธรรมของสหภาพยุโรปได้ตัดสินให้ Google ทำการลบผลการค้นหาออกจากหน้า search เมื่อค้นหาจากหน้าเว็ปของประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป เช่น Google.fr  ตามคำร้องขอจากผู้ใช้งานออกไป หากว่าผลการค้นหานั้นนำไปสู่การละเมิดสิทธิ์ส่วนบุคคลของผู้ใดก็ตามหรือเรื่องราวในอดีตที่ส่งผลกระทบต่อบุคคลนั้นๆ เช่น คลิปที่ถูกแบล๊กเมล์โดยคนรักเก่า(Revenge porn) หรือประวัติการเคยล้มละลายเป็นต้น แต่ทั้งนี้เป็นแค่การลบลิงก์ไปยังหน้าข้อมูลนั้นออกเท่านั้น แต่ว่าตัวเนื้อหาจะยังคงอยู่บนอินเทอร์เน็ตและจะสามารถ search หาลิงค์ได้หากเข้าจากเว็ปไซต์นอกประเทศ EU

ซึ่งหลังจากนั้นก็มีคำร้องจากบุคคลต่างๆ เช่น แพทย์ที่ต้องการให้ ลบลิงก์ที่นำไปสู่หน้าเว็บที่ผู้ป่วยรายหนึ่งได้ให้ความเห็นวิจารณ์ในเชิงลบเกี่ยวกับการทำงานของเขา ทั้งนี้ก็เป็นที่วิจารณ์กันมากว่าการให้ความสำคัญกับ “สิทธิ์ที่จะถูกลืม” นั้นในหลายๆ กรณีอย่างกรณีของนายแพทย์คนดังกล่าวจะกลายเป็นการละเมิด “สิทธิ์ที่จะรับรู้” ของผู้อื่นหรือไม่ แต่กระนั้นในช่วงปลายปีที่ผ่านมาทาง EU ก็ยังยืนยันเสนอว่าจะขยายการใช้ “สิทธิ์ที่จะถูกลืม” นี้ไปทั่วโลก

จนกระทั่งล่าสุดก็มีการรวมตัวของกลุ่มผู้เชี่ยวชาญจากแต่ละสาขาอาชีพทั้งนักการเมือง, คนในแวดวงการศึกษาไปจนถึงผู้ก่อตั้ง Wikipedia อย่าง Jimmy Wales ซึ่งเสียงส่วนใหญ่นั้นได้ออกมาสนับสนุน Google พร้อมเสนอรายงานความยาว 44 หน้า ว่าการใช้กฎ “สิทธิ์ที่จะถูกลืม” นี้ควรถูกจำกัดเพียงแต่ใน EU เท่านั้น แต่ในขณะเดียวกันก็ยังมีบางคนที่เห็นด้วยกับการขยายการใช้เรื่องของ “สิทธิ์ที่จะถูกลืม” ไปทั่วโลกอย่างเช่น อดีตรัฐมนตรีกระทรวงยุติธรรมของเยอรมันนีเองที่เห็นว่าควรจะขยายกฎนี้ให้ครอบคลุมไปยัง search engin ทั่วโลกเพราะมองว่านี่คือการปกป้องสิทธิของผู้คนและทุกคนที่ใช้งานอินเตอร์เนทก็สมควรจะได้รับมัน นอกจากนี้การจำกัดแค่การคนหาใน EU ก็ไม่สามารถปกป้องผู้คนได้หากพวกเขาถูก search หาจากเว็ปของประเทศอื่นๆ ได้นั่นเองค่ะ

แม้เรื่องนี้จะยังไม่มีบทสรุปแต่ในหลายๆ กรณีสิทธิ์ที่จะถูกลืมก็มีความเหมาะสมอย่างเช่นเรื่องการโพสคลิป Revenge porn แต่ทั้งนี้ก็มีการบ้านชวนคิดว่าเราจะใช้หลักอะไรมาเป็นตัวตัดสินเรื่องความเหมาะสมของสิทธิ์ที่จะถูกลืมเพื่อไม่ให้มันไปริดรอนสิทธิ์ที่จะรับรู้ด้วยเช่นกัน

 

Source: mashable